- Details
- Geschreven door: Hans
- Categorie: Planten
- Hits: 1397
De witte klaverzuring (Oxalis acetosella) is een plant uit de klaverzuringfamilie (Oxalidaceae). Het is een kleine plant die voorkomt in bossen en heggen, op vochtige plaatsen. Het is een eenjarige of een meerjarige plant.
De stengels ontspringen uit de wortelstok en kruipen min of meer.
De bladeren doen aan iets aan die van klaver (Trifolium) denken, maar ze zijn bleker groen van kleur. Het blad is geel geelgroen en drietallig.
Elke bloemsteel draagt een bloem met twee schutblaadjes. Witte klaverzuring heeft in april en mei alleenstaande bloemen. De bloem is wit en heeft lila adertjes en gele vlekken aan de voet van de kroonblaadjes. De lengte van de bloemblaadjes is 0,8-1,5 cm.
De plant draagt een doosvrucht van 3-4 mm lang. De zaadjes zijn lichtbruin.
Klaverzuring bevat oxaalzuur en kaliumoxalaat en heeft een zure smaak.
Bron Wikipedia
- Details
- Geschreven door: Hans
- Categorie: Planten
- Hits: 1410
Vingerhoedskruid (Digitalis purpurea), ook wel gewoon vingerhoedskruid genoemd, is een tweejarige of meerjarige plant. De plant komt in Nederland en België algemeen voor. Hij wordt ook wel in siertuinen gebruikt en zaait zich gemakkelijk uit.
Vingerhoedskruid wordt 30-150 cm groot. De plant heeft eironde tot lancetvormige bladeren, die aan de onderzijde grijs behaard zijn. De stengel en bloemstelen zijn bezet met korte, zachte haren. Vingerhoedskruid bloeit van mei tot oktober met meestal donkerrood gevlekte bloemen. Er zijn drie kleuren: donkerrood (hardroze), lichtpaars en wit. Om de rode vlek zit een witte rand. De witbloeiende planten worden soms als aparte soort gezien. De bloemkroon is 4-5 cm lang. De hommels moeten in de bloemkroon kruipen om bij de nectar te kunnen komen.
Soms wordt echter een gaatje in de bloemkroon gebeten om zo bij de nectar te kunnen komen. Een plant kan meer dan negentig bloemen hebben en duizenden zaadjes.
Bron Wikipedia
- Details
- Geschreven door: Hans
- Categorie: Planten
- Hits: 1409
De gewone salomonszegel (ook wel: veelbloemige salomonszegel) (Polygonatum multiflorum) is een giftige, vaste plant, die tegenwoordig gerekend wordt tot de aspergefamilie (Asparagaceae). Als stoffen komen onder meer saponinen en flavonoïden voor. De plant komt van nature voor in Eurazië en Noord-Amerika. De plant wordt ook als snijbloem geteeld en in de siertuin gebruikt.
De plant wordt 30-60 cm hoog en heeft tussen de bladeren een ronde stengel. De stengels hangen over. De bladeren zijn langwerpig tot elliptisch. De plant vormt een witte, op de knopen verdikte wortelstok (rizoom). Elk jaar valt de oude stengel van de wortelstok af en wordt het volgende jaar op de verlenging van de wortelstok een nieuwe stengel gevormd. Door de talrijke vaatbundels in de verdikte knoop lijkt de plaats waar de stengel is afgevallen op een zegel.
De gewone salomonszegel bloeit in mei en juni met hangende, witte bloemen, die een groen puntje hebben.
De giftige, zeer zoet smakende vrucht is een zwartblauwe, berijpte bes. De vrucht is rijp vanaf half augustus tot half september.
De plant komt voor op vochtige, matig voedselrijke grond in bossen, hakhout en in de schaduw aan slootkanten.
De plant kan voor medicinale doeleinden gebruikt worden en wordt toegepast bij zweren, fijt, negenogen en blauwe plekken.
Bron Wikipedia
- Details
- Geschreven door: Hans
- Categorie: Planten
- Hits: 1868
Meidoorn (Crataegus) is een geslacht uit de rozenfamilie (Rosaceae). Het geslacht wordt ook wel haagdoorn of steendoorn genoemd. Het zijn struiken die van nature in Europa, Noord-Amerika, Azië en Noord-Afrika voorkomen. Sommige soorten komen ook als boom voor. De meidoorn werd vanwege de doornen op de takken veel gebruikt in hagen als afscheiding voor het vee. Op sommige plaatsen zoals in het gebied de Maasheggen in het noordoosten van Noord-Brabant is dat nog goed te zien. Het hout is hard en fijn van structuur.
De eenstijlige meidoorn kan een tot 10 m hoge boom worden, terwijl de tweestijlige meidoorn een struik is die tot 4,5 m hoog wordt. Ze bloeien in mei/juni met sterk geurende bloemen. Aan de takken zitten doornen.
Als sierboom wordt van de tweestijlige meidoorn het ras 'Paul's Scarlet' aangeplant. Deze heeft gevulde, rozerode bloemen en vormt geen vruchten. Door de gevulde bloemen is deze meidoorn minder gevoelig voor bacterievuur (Erwinia amylovora). De boom wordt tot 6 meter hoog. De boom wordt door oculeren vermeerderd op de onderstam van de andere soorten.
Bron Wikipedia
- Details
- Geschreven door: Hans
- Categorie: Planten
- Hits: 1391
Lijsterbes (Sorbus) is een geslacht van bomen en heesters uit de rozenfamilie (Rosaceae). Het geslacht komt van nature voor op het noordelijk halfrond, vooral in Europa en Azië. Veel soorten uit dit geslacht worden aangeplant als sierboom.
Deze houtige plant heeft viltige knoppen, ook de jeugdige bladen zijn viltig. De bladen zijn oneven geveerd, 5-11-jukkig, zij zijn ten slotte tamelijk of geheel kaal. De blaadjes zijn langwerpig-lancetvormig, ongelijk-stekelpuntig-gezaagd. Aan de inplanting van ieder paar blaadjes zit een kliertje.
De bloemen zijn tamelijk groot (8-10 mm in diameter) en staan in veelbloemige, schermvormige pluimen. Zij zijn wit en ruiken vrij sterk. De kelkslippen zijn 5 in getal, klein, witbehaard, gaaf, na de bloeitijd teruggekromd. De kroonbladen, ook 5, zijn cirkelrond of langwerpig. Stijlen zijn er 2-5, meestal 3, zij zijn beneden vergroeid. Het vruchtbeginsel is onderstandig.
De schijnvrucht is vrij groot (3 cm lang), bolrond of ellipsoïdisch, rood, oranje of zelden geel, met 2-5 hokjes met dunvliezige wand. De hokjes zijn ieder meestal 1-zadig. De vrucht wordt spoedig zacht. 3-9 m. Mei, juni.
Deskundigen zijn het niet eens over het aantal soorten in dit geslacht: de aantallen variëren tussen 100 en 200. De oorzaak van deze verschillen is gelegen in het feit dat een aantal lokale soorten apomictisch is, dat wil zeggen dat zij in staat zijn zonder bevruchting zaad te zetten. De resulterende microsoorten worden door de een als echte soorten gezien, door de ander gegroepeerd in een veel kleiner aantal variabele soorten.
Bron Wikipedia