- Details
- Geschreven door: Hans
- Categorie: Planten
- Hits: 1409
Echte valeriaan (Valeriana officinalis) is een kruidachtige plant uit de kamperfoeliefamilie (Caprifoliaceae). De soort komt voor in de gematigde delen van Eurazië. Uit de wortelstok wordt een extract verkregen dat toepassing vindt als bestanddeel voor rustgevende middelen.
De bloeitijd van de overblijvende plant is juni-juli met een mogelijke nabloei in september. Een bloeiende plant is 60-120 cm hoog. De stengel is kaal, de bladeren zijn geveerd of veervormig met getande bladslippen. Ze staan verspreid in twee rijen. Alleen de grotere onderste bladeren zijn gesteeld. De witte tot roze bloemen staan in schermvormige tuilen. De plant groeit op vochtige, humusrijke plaatsen met niet te veel schaduw. Echte valeriaan komt in Nederland en België in de meeste gebieden algemeen voor.
Bron: Wikipedia
- Details
- Geschreven door: Hans
- Categorie: Planten
- Hits: 1378
De gewone dotterbloem (Caltha palustris subsp. palustris) is een vaste plant uit de ranonkelfamilie (Ranunculaceae). De bloem ontleende zijn naam aan het Duitse 'Dotter' en het etymologisch verwante Middelnederlandse 'doder' (dodre) wat ‘dooier’ betekent, daarmee verwijzend naar zijn gele kleur.
De gewone dotterbloem onderscheidt zich van de zeldzaam voorkomende spindotterbloem (Caltha palustris subsp. araneosa) door de holle, niet verdikte knopen van de bloemstengels en het ontbreken van een elleboogvormige knik.
De plant behoudt zijn bladeren. De bladeren zijn rond tot bijna niervormig. De plant wordt 30-45 cm hoog.
De favoriete standplaats is langs randen van sloten, beken, in vochtige weilanden, brongebieden en andere zompige plaatsen. Op deze plaatsen komt de plant zowel in de volle zon als in de halfschaduw voor.
De bloeiperiode loopt van maart tot april en soms nog van augustus tot september. De ongeveer 4 cm grote bloemen tellen vijf tot acht gele kelkbladen, geen kroonbladen en talloze meeldraden.Licht glanzende bladen. De onderste bladeren zijn lang gesteeld. De bloemstengels zijn hol en glad.
Bron: Wikipedia
- Details
- Geschreven door: Hans
- Categorie: Planten
- Hits: 1458
De blonde zegge (Carex hostiana) is een overblijvend kruid dat behoort tot de cypergrassenfamilie (Cyperaceae). De plant komt van nature voor in Europa, Zuidwest-Azië en Noord-Amerika. De blonde zegge staat op de Nederlandse Rode Lijst van planten als zeldzaam en sterk afgenomen.
De plant wordt 30-50 cm hoog en vormt korte wortelstokken. De stijve, rechtopgaande stengels zijn stomp driekantig. De tot 13,5 cm lange en 2-4 mm brede, vlakke, kale bladeren zijn licht- tot grijsgroen. De bladeren zijn korter dan de stengel. De bladscheden zijn ook kaal en sluiten dicht om de stengel. De grondbladige bladscheden zijn lichtgroen tot roodbruin en vezelachtig.
De blonde zegge bloeit in mei en juni. De 10 mm lange en 2-3 mm brede, kort gesteelde vrouwelijke aren zijn dichtbloemig. De vrouwelijke bloem heeft drie stempels. Er is één, eindelings geplaatste mannelijke, 10-33 mm lange en 2-3 mm brede aar. De blonde zegge heeft roodbruine kafjes, die ongeveer 3 mm lang zijn en een vliezige rand hebben. Het 3-4 mm lange, niet gespikkelde urntje is geelgroen en heeft nerven. Het urntje is een soort schutblaadje dat geheel om de vrucht zit.
De geelgroene, kale vrucht is een driekantig, 3-5 mm lang nootje met een lange, schuin omhoogwijzende, tweetandige snavel. De snavel is aan de buitenzijde ruw door talrijke tandjes, maar de snaveltanden zijn aan de binnenkant glad.
De plant komt voor in blauwgrasland.
Bron: Wikipedia
- Details
- Geschreven door: Hans
- Categorie: Planten
- Hits: 1415
De blauwe knoop (Succisa pratensis, synoniem: Scabiosa succisa) is een vaste plant uit de kaardebolfamilie (Dipsacaceae). De soort staat op de Vlaamse Rode Lijst van planten, op de Nederlandse Rode lijst van planten staat ze te boek als algemeen voorkomend maar sterk afgenomen. De blauwe knoop komt voor in de gematigde gebieden van Eurazië en wordt ook als sierplant gebruikt. Succisa betekent van onderen afgesneden.
De plant wordt 30 tot 90 centimeter hoog en vormt een bladrozet. De onderste bladeren zijn lang- of lancetvormig en de bovenste stengelbladeren lancetvormig.
De blauwe knoop bloeit van juli tot september met vier tot zeven millimeter grote blauwe bloemen. Er komen echter ook gele exemplaren voor en soms zelfs geelachtig witte of roodachtige. De bloemhoofdjes zijn bij het begin van de bloei half bolvormig en worden later bolvormig. Het bijzondere omwindsel (buitenkelk) is ruw behaard en heeft vier eironde stekelpuntige tanden. Aan de kelk zitten vijf borstels.
Witkleurige Blauwe knoop
Het eenhokkige vruchtbeginsel is onderstandig. De vrucht is een nootje.
Bron: Wikipedia
- Details
- Geschreven door: Hans
- Categorie: Planten
- Hits: 1902
De blauwe zegge (Carex panicea) is een overblijvend kruid dat behoort tot de cypergrassenfamilie (Cyperaceae). De plant komt van nature voor in Eurazië en heeft zich van daaruit verbreid naar Noord-Amerika en Nieuw-Zeeland. De soort staat op de Nederlandse Rode lijst van planten als algemeen voorkomend en matig afgenomen.
De plant wordt 20-40 cm hoog en heeft wortelstokken met uitlopers. De gladde stengels zijn stomp driekantig. De 2-6 mm brede bladeren zijn blauwgroen, waarvan de onderste bladscheden lichtbruin of soms enigszins roze zijn.
De blauwe zegge bloeit in april en mei. De 1-3 cm lange, rechtopstaande vrouwelijke aren zijn losbloemig. De bloem heeft drie stempels. De schutbladen zijn veel korter dan de bloeiwijze. Het onderste schutblad heeft een 1-2 cm lange schede. Bovenaan de bloemstengel zit één mannelijke aar. Het 3-4 mm lange, gladde, opgeblazen urntje is geelgroen en kleurt later donkerbruin. Het urntje is een soort schutblaadje dat geheel om de vrucht zit.
De vrucht is een bolvormig tot eirond, 3-4 mm lang nootje met drie nerven en een korte, dikke, bruine snavel.
De plant komt voor op natte tot vochtige, voedselarme tot matig voedselrijke grond in blauwgrasland, bermen, heidevelden en duinvalleien.
Bron: Wikipedia